Davranışsal ve Nonfarmakolojik Tedaviler:
Sıkışma veya stres tipi inkontinans olan hastaların çoğunda tedavinin ilk aşaması davranışsal terapi olmalıdır.
Hafif inkontinans vakalarında basit yaşam tarzı değişiklikleri yararlıdır.
İlk basamak olarak özellikle akşamları sıvı kısıtlaması ve kafein, alkol alınmaması önerilir.
Hasta obez ise kilo vermesi önerilir.

Mesane Eğitimi:
Bu teknik hastaların programlı zamanlarda işeme şeklinde eğitilmeleri ile işeme reflekslerini kontrol etmelerini sağlar.
İnkontinans tipini ve inkontinans sıklığını belirlemek için hastadan yaklaşık 1 hafta işeme kaydı tutması istenir.
Daha sonra hastanın alışılmış inkontinans aralıklarından daha kısa aralıklarla bir zamanlı işeme programı geliştirilir.

Zamanlı İşeme:
Bakıma muhtaç hastalarda pasif tuvalet yardım programıdır.
Amaç mesane fonksiyonunu düzeltmekten çok inkontinans sıklığını önlemektir.
Bakıcı hasta için gece dahil belirli bir zamanlı işeme programı hazırlar.
Mesane eğitiminde olduğu gibi işemeyi geciktirme veya sıkışma hissine direnme gibi girişimler yoktur

Pelvik Taban egzersizleri (Kegel egzersizleri):
Periüretral ve perivajinal kasları kuvvetlendirmek için tasarlanmıştır.
Stres tipi inkontinansta yararlıdır ancak sıkışma ve karışık tipteki inkontinansta da etkili olabilmektedir.
Hastalara ilk önce kaslarını nasıl kasacakları anlatılır bunun için idrarı tutmak ister gibi genital bölgedeki kaslarını sıkmaları istenir.
Doğru kaslar tanınınca hastalara 10 saniye bu kasları kasmaları 10 saniye gevşetmeleri anlatılır.
Bu egzersiz günde 30-80 kez tekrarlanmalıdır.
Daha sonra hastalara inkontinansı önlemek için kaçırma anından önce ve kaçırma esnasında pelvik kaslarını kasmaları anlatılır.